Czy warto zainteresować się hipnoporodem?

Dziś trochę z innej perspektywy, bo nie strikte porodowej. Co lubię najbardziej w hipnoporodzie 6 lat po moim ostatnim porodzie?

Może Cię zaskoczę, ale właśnie to, że nie skończył się w momencie porodu 😀

Codziennie sięgam po:

• kontakt ze sobą,
• kontakt z ciałem,
  oddech,
• głęboki relaks,
• moc wizualizacji,
• kotwice,
• świadomy wybór osób, którymi się otaczam,
• uważność na swoje potrzeby
• uważność na skrajne emocje

To wszystko jest ze mną codziennie, mimo tego, że od mojego ostatniego hipnoporodu mija 6 lat.

Chcesz przykłady? Proszę bardzo!

• Mega intensywny okres w pracy, przygotowuję dla Ciebie bezpłatny kurs, który przecież rusza w najbliższy poniedziałek, a w Wieliczce co chwila brakuje prądu. Szkoda zdrowia, żeby pompować sobie kortyzol, więc sięgam po wyciszyjący oddech, afirmacje „Mam wszystko czego potrzebuję” lub „Jest tak jak ma być”…pakuję laptop i przenoszę pracę do kawiarni
• Jeden z tych dni, kiedy wydaje się, że albo układ planet nie ten, albo ciśnienie słabe…ja i dzieciaki nie w sosie. Mało tego – jeden wrzeszczy przez drugiego, a to ktoś płacze, a to ktoś się spojrzał krzywo…ale tu pranie trzeba nastawić, ktoś jest głodny…zaraz muszę zawieść młodego na piłkę…moje przestymulowanie 200% …Sięgam po oddech, pytam się siebie „co czuję – co teraz od siebie potrzebuję”. W większości przypadków wychodzi na to, że nic z rzeczy, które myślałam, że MUSZĘ ZROBIĆ nie jest ważna. Biorę jedno czy drugie czy trzecie dziecię (ale tylko to, które chce i też czuję, że w taki sposób się wyreguluje) i przytulamy się na kanapie. Ulga przychodzi od razu.
• Idę spać, myśli kołują się w głowie. Niby jestem zmęczona, ale ciało jakby takie spięte, nie chce odpuścić napięcia. Gdzieś między brzuchem a splotem słonecznym czuję niepokój. Co to? Przecież miałam fajny dzień. „Schodzę” do ciała, pytam co się dzieje (tak, taki wewnętrzny dialog z ciałem), oddycham, mówię do ciała „jestem tu, czuję to co mi mówisz”…wrażenie niepokoju powoli puszcza. Leżąc na boku delikatnie wprowadzam ciało w lekkie bujanie, 5 – 10 sekund i przerwa. Z każdą kolejną serią czuję coraz większe rozluźnienie i senność. Nie muszę wiedzieć na rozum co to było za uczucie, samo zauważenie go, zaakceptowanie i uważność pomogła.

To tylko 3 przykłady z życia wzięte. Jakbym zastanowiła się dłużej, mogłabym sypać takimi przykładami jak z rękawa.

Czasem w moim życiu jest jak na spokojnym oceanie – słoneczko świeci a delikatne fale bujają aż chce się zasnąć.

A czasem tak pie&%5@rznie sztorm, że nie wiem czego się trzymać.

Szczególnie (choć nie jedynie) wtedy trzymam się technik, które nabyłam w pierwszym, drugim, i trzecim hipnoporodzie. ONE POPROSTU SĄ ŻYCIOWE!

Możesz sobie pomyśleć „łatwo Ci mówić, robisz to od 10 lat”. I co z tego? 😉

10 lat temu byłam w pierwszej ciąży, nie miałam ŻADNEJ z tych umiejętności.

Tak, to wymaga praktyki, powtarzania, chęci. ALE CO W ŻYCIU JEJ NIE WYMAGA? Chyba tylko siedzenie przed telewizorem 😉

Każda umiejętność, którą chcesz opanować wymaga powtarzania i TWOJEGO ZAANGAŻOWANIA. Czy to będzie nauka języka, prowadzenie samochodu, sport, nauka pisania, czytania…

Kontakt ze sobą, świadomy oddech, praca z bólem i skurczami zamiast przeciwko nim….to też umiejętności.

Czas i tak mija…wypełnisz go coraz lepszym rozumieniem siebie czy czymś innym? Zależy wyłącznie od Ciebie 🙂

Chcesz nauczyć się surfować na falach porodowych?

Czuć spokój?

Czuć pewność siebie?

Być otwartą na różne możliwości?

Współpracę?

Ufać sobie i innym?

Współpracować z bólem zamiast zaciskać się?

Czuć, że zrobiłaś wszystko najlepiej jak mogłaś?

Czuć dumę po porodzie?

ZAPISZ SIĘ na bezpłatny kurs Błękitny Poród 13-17 lutego.

BĄDŹ NA ŻYWO – słuchaj, próbuj, zapisuj, ćwicz techniki o których powiem, wspieraj inne kobiety i przyjmuj wsparcie.

ZOSTAW oczekiwania jakiegoś konkretnego rezultatu, zaufaj procesowi!

Do zobaczenia!